Towarzyskie spotkanie Chorwacji z Gibraltarem nie było jedynym sportowym aspektem mojej wizyty w Varaždinie. Korzystając z chwili wolnego czasu, po zakupie biletów udałem się 2,5 km na północ w kierunku Stadionu Sloboda, z którego korzysta klub piłkarski o tej samej nazwie, występujący w minionym sezonie w V lidze.
Nogometni Klub „Sloboda” Varaždin powstał dokładnie 21 lutego 1931 roku (wówczas jako Radnički športski klub), co oznacza, że jest o kwartał starszy od znacznie bardziej utytułowanego rywala zza miedzy - Varteksu Varaždin (dziś NK Varaždin). Za czasów Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii Sloboda występowała w niższych, regionalnych ligach, a nieco lepsze czasu nastąpiły dopiero w latach 90-tych, już po utworzeniu ligi chorwackiej. W 1991 roku Sloboda zmieniła nazwę na NK Varaždin i pod tym szyldem w latach 1996-98 spędziła dwa sezonu na zapleczu ekstraklasy. W 2001 roku, już jako III-ligowiec, dokonała fuzji z sąsiednim NK Kucan ’99, tworząc Nogometni Klub „Sloboda Derma”. W sierpniu 2005 roku zespół powrócił do nazwy Sloboda Varaždin.
W minionym sezonie Sloboda występowała we wschodniej grupie II ligi okręgu varaždińskiego (2. Županijska Nogometni Liga - Istok), czyli na piątym szczeblu chorwackich rozgrywek, ale nie był to z pewnością sezon udany. Na finiszu rozgrywek Sloboda zajęła ostatnie miejsce, nie odnotowując w 27 meczach żadnego zwycięstwa, a jedynie dwa razy remisując (bilans 0-2-25, bramki: 7:123).
Stadion Slobody powstał w końcówce lat 80-tych XX wieku, a budowany był z myślą o Mistrzostwach Europy Juniorów w Lekkoatletyce, które odbywały się właśnie w Varaždinie w dniach 24-27 sierpnia 1989 roku (polscy lekkoatleci wywalczyli wówczas dwa złote i jeden srebrny medal). Obiekt przy ul. Ogjena Pricy 31 posiada co prawda tylko jedną, ale za to imponującą trybunę, która może pomieścić do 6000 widzów, wszystkim oferując miejsca siedzące. Po dziś dzień stadion wykorzystywany jest zarówno przez piłkarską, jak i lekkoatletyczne sekcje Slobody.
Linki:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz